ancora ’nt ël fossà,
’nt la riva, tra pòca
erbëtta, quasi stermà,
un boquette giaun fiorì.
Doe feuje sëcche ant ij rovej.
L’ invern a l’ è finì.
N’ ariëtta tëbbia ant ij cavej.
Oh! Varda…ël fià an manca:
lassù, ansima a la colin-a,
l’ hai vist na nivola bianca,
tanti fiòch ëd cotonin-a.
La ciresa a l’ è desviasse
e là, tra i sòi brass vaporos,
a fan ël nì doe ajasse.
A pronto la ca come spos.
I vardo passé an cel
na nivolëtta
e ant un seugn
im përdo….
Marisa
Nessun commento:
Posta un commento