la coa come le busche dla ramassa,
piòte e muso color ëd la nita,
l’é nen tant bela la soa vita.
A bàula për gnente, a l’è ’l so mësté
fé da guardian anans e andré.
A l’è ’n can da trifole, ’n bastardin,
ch’ a part bonora ògni matin.
A nufia,a sërca davzin,pì lontan,
e për premi ’na crosta ’d pan.
Se peui an sacòcia ’l sò padron
a mugia ’d trifole ’n bel baron,
arivà a cà…dobia rassion
ëd mnestra pì un tòch ëd pan.
Costa a la ciamo vita da can!
Ah! S’ a podejsso certe masnà
avejne ’n bocon ëd col vansà!
Marisa
Nessun commento:
Posta un commento