col “uè uè..” I l’ hai
na masnà! Che bel piasì
cuné, bailé la neuit e ’l dì.
Ël prim dent, ël so barboj,
adess soma tre, pì nen doi.
Quèich bobó, le vacinassion,
l’ asilo, la scòla, le lession.
A l’ è sèmpe ’l prim,
a ne dà mai ’d sagrin.
Se a-j riva l’ amor, con quàich dësgust,
chiel a l’ é sèmpe ant ël giust.
Quaidun, quand ch’ a son chersù,
a l’ ha ’d crussi da mandé giù:
Se dësvijandse na matin, pòvre masnà,
a stan pà trop bin…beh! Sté a cà!
E da pì grand, che fatiga studié!
Ma sì! Sti liber lasseje ’n po’ sté.
Ël travaj a l’ é ’n gròss sagrin:
un a l’ é lontan, l’ àutr a va pa bin.
Un bel dì as dan na marià.
Adess an doi ’t giro për cà.
S’ a l’ han dabzògn, dàje ’d soldin,
pèrché lor at veulo pròpi tant bin.
Quand ch’ at fan nòna, che gròss piasì!
Lor a continuo a sté ancora con ti.
Arvëdse pension, ciau ferie e ripòs,
a l’ han sèmpe damanca ’d quaicòs.
Quand ant la tomba ’t saras calà,
doe lacrime, ëd tèra quatr palà
e tanti tanti fastidi për lor.
Adess sì ch’ a pròvo dolor!
Pì nen chi a stira, chi a lava ij caussèt,
pì nen chi a cun-a, a deurb ël tirèt
për deje quatr sòld. Oh che sagrin!
Adess a capisso ch’ at voriò tant bin!
Marisa
Nessun commento:
Posta un commento